‘2toDrive is prima, behalve als de rijles moet van ouders’
COLUMN – Het meisje naast me heeft tien minuten nodig om de stoel goed te zetten, de spiegels af te stellen en de auto te starten. Ze doet ontzettend haar best om het gemotoriseerde beest onder controle te krijgen en te houden. Maar helaas gaat dat allemaal niet zo soepel. Dat geeft niks, daarom heeft ze immers rijles. Als ik help met schakelen en haar door het proces heen probeer te praten, luistert ze nauwelijks. “Stomme rotauto. Ik leer het nooit. Ik heb hier ook helemaal geen zin in.’
En toch zit ze elke week weer achter het stuur en gaan we met kleine stapjes vooruit. Echt leuk vindt ze het niet, maar het moet van papa en mama. Zodra we beginnen met de kijktechnieken is elke opmerking over het gebruik van de spiegels een persoonlijke belediging. “Ik kijk heus wel, zeur niet zo.”
Eerste rijlessen
Maar het meisje moet, van papa en mama, omdat je tegenwoordig al als zestienjarige achter het stuur mag kruipen voor je eerste lessen. Om daarna onder begeleiding van dezelfde papa en mama ervaring op te doen in het verkeer.
Ik vind de proef met jonge kandidaten een goed idee. Er zijn zeker zestien- en zeventienjarigen die uitstekende chauffeurs zullen worden en het verkeer erg serieus kunnen en willen nemen. Maar ik tref ook jongens en meisjes aan in de auto die naar rijles gestuurd worden. Net zoals ik zelf vroeger naar de pianoles moest; het was elke week een horten en stoten en ik was blij als het half uurtje voorbij was. Ik leerde niks, de docent had er niks aan en het kostte een hoop geld, maar verder niks aan de hand.
Tegenzin
In het verkeer ligt dat toch echt anders. Dit meisje gaat alleen met tegenzin rijden, als het moet van mama, om boodschappen te doen. Om ook dan totaal niet te luisteren en de coaching van de begeleider ongetwijfeld persoonlijk op te vatten.
Bij deze kandidaat denk ik dat ze beter nog even kan wachten. Geef haar de tijd om volwassener te worden en zelf zin te maken in de rijlessen. Leuker voor haar, prettiger voor de instructeur en waarschijnlijk pakt ze het dan ook een stuk vlotter op, wat natuurlijk weer een positief effect heeft op het kostenplaatje.
2toDrive
Maar ze moet. Van papa en mama. Want het mag tegenwoordig. 2ToDrive is een prachtig initiatief, zoals ouders niet dwingen, maar alleen aanmoedigen.
Marcel Slofstra
Dit fenomeen is in het algemeen het geval en niet specifiek bij 2 to drive leerlingen. Vaak wordt het door rijinstructeurs opgevat als “niet gemotiveerd”. Niet gemotiveerd of ongemotiveerd is slechts het gevolg van…
Het is meer het verwerken of anders gezegd de aanloop naar het autorijden toe, waardoor de leerling geen kans van verwerken heeft gehad.
Opmerkingen zoals “zeur niet zo” is meer het gebrek aan rijles geven van een instructeur dan gebrek aan motivatie van een leerling.
Klopt als een zwerende vinger Roy.
Het is de rij-instructeurs taak om dit te bewerkstelligen, in 9 jaar tijd ben ik slechts één leerling tegengekomen die er echt geen zin in had en zij is uiteindelijk gestopt met het nemen van lessen, A- omdat ze het rijbewijs niet nodig had en B- waardoor ze het nut er niet van in zag en duidelijk geen zin er in had.
Zij had een overduidelijke motivatie om het niet te doen.
Motivatie kun je kweken, da’s oefenen maar het is onderdeel van het rijles geven.
Volgens mij is het niet aan de instructeur om iemand te motiveren om rijles te nemen toch?
Het is aan de instructeur om iemand te motiveren om het goed te doen, en om iemand te motiveren iets goed te doen.
Maar dat is slechts mijn bescheiden mening.
Als ik uit het betreffende artikel de juiste conclusie heb getrokken, zijn er heel wat uurtjes nodig om de leerling op het niveau te brengen tot een verkeersdeelnemer die ook begrijpt wat er van haar/hem verlangt wordt, maar ook begrijpt wat zij van anderen mag/kan verwachten. Een intelligente rijsimulator biedt hier zeker voordelen.