Een jaar geleden is een nieuw franchiseconcept opgericht: Instadrive. Chuck Ozcelik is mede-oprichter en directeur van deze rijschoolketen. Het afgelopen jaar verliep niet zonder tegenslagen voor de 32-jarige ondernemer. Vrijwel direct na de start van Instadrive werd hij voor duizenden euro’s opgelicht door een aangesloten rijinstructeur. Later dat jaar kreeg hij nog twee keer met oplichting te maken. Ozcelik, die naast Instadrive werkzaam is als politieagent, paste daarop zijn franchiseconstructie aan. Nog steeds is hij vastberaden het aantal van 25 Instadrive-rijscholen te verdubbelen.

“De constructie die we hadden was ideaal op papier, maar niet iedereen kan omgaan met geld”, is de conclusie die Ozcelik trekt na een turbulent jaar. “Je krijgt hoe dan ook te maken met tegenslagen. De kunst is hiervan te leren en beter te worden.”

Rijschool met agenten

Ozcelik werkte vijf jaar als politieagent in Rotterdam toen hij in 2010 in aanraking kwam met het vak van rijinstructeur. “Mijn collega gaf in zijn vrije tijd rijles. Dat leek me ook wel wat.” Hij besloot vervolgens een rijschool op te zetten met uitsluitend collega-agenten. Hoewel het werk Ozcelik goed beviel, bleek dit geen goede combinatie. “We werkten allemaal fulltime bij de politie, en ook nog onregelmatig en vaak ‘s nachts. Dat was erg belastend.” Ozcelik besloot het anders aan te pakken en richtte samen met zijn partners in 2016 de nieuwe rijschoolketen Instadrive op. “We wilden het groots aanpakken en we hadden de kans er ook voor.”

Al gauw sloten de eerste rijinstructeurs zich aan. Rijschoolhouders gaan bij Instadrive een overeenkomst aan voor onbepaalde tijd met een opzegtermijn van drie maanden. “Wij doen niet aan wurgcontracten van vijf jaar”, zegt Ozcelik. Leerlingen melden zich bij Instadrive, waarna ze worden verdeeld over de rijscholen. De rijschoolhouder verstuurt vervolgens zelf zijn factuur aan de leerlingen. Aan Instadrive betaalt hij een wekelijkse fee.

Betalingen achterhouden

Al gauw meldde een geïnteresseerde rijinstructeur uit Leiden zich aan bij Instadrive. Hij had schulden en was daarom hard op zoek naar werk. Ozcelik gaf hem de kans aan de slag te gaan in Eindhoven. Hij verzocht hem zich in te schrijven bij de Kamer van Koophandel en het CBR, maar omdat de rijinstructeur daar geen geld voor had, schoot Ozcelik deze kosten voor. De leerlingen stroomden na zijn start in Eindhoven meteen binnen. “Ik had direct al meerdere leerlingen voor hem die een lespakket wilden afnemen. In no time had hij al zeven, achtduizend euro binnen.”

Ozcelik vroeg een paar keer hoe het stond met de inschrijvingen. De Kamer van Koophandel leek geregeld, maar over de inschrijving bij het CBR bleef de man vaag. Na een aantal evaluatiegesprekken kreeg Ozcelik steeds meer twijfels over deze rijinstructeur, die hem vertelde dat er beslag gelegd was op zijn rekening. Ozcelik onderzocht vervolgens de administratie van de man. “Iedereen moet een leerlingenbestand bijhouden waarop alle leerlingen en hun betalingen staan genoteerd. Hij bleek betalingen te hebben achtergehouden. Daarop heb ik onze samenwerking gestopt.” Instadrive spande een zaak aan tegen de rijschoolhouder. De kantonrechter stelde Instadrive in het gelijk. “Maar die zevenduizend euro moet ik nog steeds terugkrijgen.”

‘We willen geen slechte naam’

In oktober en november maakte Instadrive een vergelijkbaar verhaal nog twee keer mee. Met deze twee instructeurs hoopt Ozcelik onderling een oplossing te vinden. “Maar als we een samenwerking stoppen, moeten we maar hopen dat we het geld terugkrijgen van de pakketten. Wat de leerlingen nog te goed hebben bij de instructeur betaal ik nu uit eigen zak.” Juridisch gezien was dat niet nodig geweest, vertelt Ozcelik, tenzij de leerling een garantstelling zou afnemen bij het lespakket. “Ik kan zeggen: dit moet je met de rijinstructeur zelf afhandelen. Maar dat is geen service. We willen bovendien geen slechte naam.”

De oplichtingszaken hebben een behoorlijke impact op zowel de franchisegever als de de aangesloten instructeurs. “Ik had de ervaring om alleen maar met politieagenten te werken in een soortgelijke franchiseconstructie, en dat ging gewoon goed.” De samenwerking met de tientallen aangesloten instructeurs van Instadrive verloopt uitstekend, zegt Oazcelik. “Veel lof voor de huidige instructeurs: velen van hen zijn hier ook door geraakt en vinden het zelf ook bizar wat er gebeurd is. Maar zoals is gebleken zijn er altijd wel rotte appels binnen de branche.”

Nieuwe constructie

Dit jaar heeft Ozcelik de constructie aangepast. “De leerlingen betalen aan ons; wij betalen de instructeurs per uur. Binnen veertien dagen krijgen ze hun gemaakte uren gestort op hun rekening. Zo weten ze precies wat ze overhouden. Dit zorgt voor minder risico bij beide partijen. Ze hebben ook geen openstaande rekeningen en facturen die ze moeten betalen. Nadeel is dat de goede instructeurs hierdoor ook moesten veranderen van constructie terwijl deze bij hen juist erg goed werkte.”

De tegenslagen van vorig jaar hebben geen invloed gehad op de ambities van Ozcelik. Met een nieuwe formule en frisse moed hoopt Instadrive het aantal rijscholen te verdubbelen. Maar zo snel als dat ging in het eerste jaar van Instadrive, zo lastig lijkt het nu om de juiste instructeurs te vinden. “We hebben een explosieve groei aan leerlingen, we hebben een groot leerlingenbestand, maar ik kom handen en voeten tekort. Zowel in nieuwe steden als in steden waar wij al zitten. Ik denk niet dat het aanbod van rijinstructeurs ten opzichte van vorig jaar kleiner is, maar ik denk wel dat ik selectiever ben geworden.”

Wil je ook de gratis nieuwsbrief van VerkeersPro ontvangen? Vul hier jouw e-mailadres in: