Franchiseorganisaties en prijsvechters: twee termen die bijna onlosmakelijk verbonden zijn in de rijschoolbranche. Ismaël van Reede en Marloes van Deventer uit Zeist gaan hun rijschool Rijles Zonder Stress uitbreiden tot franchiseorganisatie, maar pakken dit anders aan. “Wij gaan voor topkwaliteit rijlessen en hoge klanttevredenheid. Daartegenover mogen ook goede inkomsten staan voor onze rijinstructeurs.”

Rijles Zonder Stress is een gloednieuwe franchiseorganisatie. De ondernemers hebben zich gespecialiseerd in rijbewijs B, Rijopleiding in Stappen (RIS), Rijangst en Faalangst. Cursisten kunnen bij Rijles Zonder Stress hun rijbewijs halen, hun rijangst overwinnen of een opfriscursus doen.

De eerste ervaring van Ismaël met een franchisegever was belabberd. Nadat hij jarenlang als vrachtwagenchauffeur had gewerkt, vond hij het In 2009 tijd voor iets anders. Hij begon hij zijn loopbaan in de rijschoolbranche als instructeur bij de RijbewijsConcurrent, een franchiseorganisatie waar het, bleek later, niet goed mee afliep. Het bedrijf ging tot drie keer toe failliet. “Ik koos voor een franchiseconstructie omdat daar alles voor me geregeld zou worden. Er werden me gouden bergen beloofd. Uiteindelijk bleek in de praktijk dat dat niet zo werkte. Ik kreeg weinig klanten maar moest wel veel geld betalen.”

Ervaring opdoen

Na een paar maanden stopte hij bij de organisatie. Achteraf bleek het een goede keuze te zijn, gezien de puinhoop die RijbewijsConcurrent achterliet. Ismael kan het zichzelf niet kwalijk nemen. “Ik kwam net van de opleiding en was nog niet goed thuis in de branche. Ik volgde bijna mijn hele opleiding gewoon thuis vanuit de boeken. Dan kom je niet goed beslagen ten ijs.”

Ondanks zijn slechte ervaring wilde hij het franchisen toch nog een kans geven. Hij ging aan de slag bij een regionale franchisegever. Nadat deze samenwerking eveneens niet naar wens verliep, besloot hij uiteindelijk toch in loondienst te gaan. Eerst bij Bruinsma, later ook nog even bij Wolf. “Ik vond dat ik nog te weinig ervaring had als rijinstructeur. In loondienst kon ik die ervaring opdoen doordat er in het begin regelmatig een ervaren instructeur met me mee op pad ging. Hierdoor leerde ik het vak pas écht.”

Specialiseren

Vanwege het lagere loon als rijinstructeur in loondienst, besloot Ismaël weer voor de vrachtwagen te kiezen. Toch bleef het idee van een eigen rijschool hem trekken. Het idee voor Rijles Zonder Stress ontstond in 2016. Marloes: “De aanleiding was eigenlijk heel verdrietig. Begin 2016 kreeg mijn vader te horen dat hij ongeneeslijk ziek was en niet lang meer te leven had. Mijn moeder had door rijangst al ruim dertig jaar geen auto meer gereden. Dat was ook niet nodig: mijn vader reed tenslotte altijd. Door de ziekte en het overlijden van mijn vader, uiteindelijk vier maanden na de diagnose, ontstond die noodzaak om weer zelf te moeten autorijden ineens wel. Ismaël is in die periode gestart om mijn moeder van haar rijangst af te helpen. Hij ontdekte dat hij dit heel leuk vond om te doen en is zich gaan specialiseren in rijangst en faalangst. ”

Het trieste toeval wil dat ook de vader van Ismaël kort daarna overleed. Eveneens aan kanker. Ismaël: “Dat kwam op het moment dat ik net in de opstartfase zat. Ik heb toch doorgezet. Mijn vader had nooit gewild dat ik ermee zou stoppen. Hij was ook erg trots en heeft zelfs nog meegeholpen met het promoten van de rijschool. Bovendien hebben we van deze situatie met onze vaders geleerd: als je iets wil, dan moet je niet wachten, maar dan moet je het meteen doen.”

Samen hebben ze de knoop doorgehakt om de rijschool op te starten. Marloes, sinds 2014 ondernemer, had al vanaf het begin het idee gehad om een franchiseformule van hun onderneming te maken. “Alles wat we tot nu toe hebben gedaan is erop gericht om een zo sterk mogelijk merk in de markt te zetten. Dat het allemaal zo snel zou gaan had ik echter niet verwacht”, vertelt ze.

Vertrouwen

Ismaël volgde bijscholing en raakte steeds meer thuis in het thema rijangst. “Vrijwel elke leerling vindt het spannend als ze voor het eerst de snelweg op gaan, maar daarna gaan ze een beetje uitproberen en willen ze nog een keer. Iemand met rijangst doet dat niet. En die denkt er ook nog eens heel vaak over na. Bij de volgende les zegt hij: ‘Die snelweg, dat gaat ‘m nog even niet worden’.” Ook is het volgens de rijinstructeur erg belangrijk om duidelijk en eerlijk te zijn naar leerlingen. “Anders vertrouwen ze je niet meer. Zeg niet dat je de volgende keer samen het parkeren gaat oefenen om vervolgens met ze de snelweg op te gaan. Dit klinkt misschien raar, maar het gebeurt genoeg binnen de branche.”

Ismaël merkt dat zijn cursisten vaak vrouw zijn, van wie hun man meestal rijdt. “Dat is een van de redenen dat ze onzeker zijn over het autorijden. Dat wordt nog eens erger wanneer er kinderen op de bank zitten die zeggen: papa rijdt altijd veel harder. Veel moeders kampen hiermee.” Een andere doelgroep zijn mensen die na het behalen uitsluitend gebruik hebben gemaakt van een fiets of openbaar vervoer en door verhuizing naar platteland of vanwege een nieuwe baan toch dat pasje weer nodig hebben.

Taboe

Pas toen Ismaël en Marloes zich meer in rijangst gingen verdiepen, merkten ze hoeveel mensen met dit probleem kampen. Marloes: “Meer dan 1 miljoen mensen in Nederland hebben een vorm van rijangst, van wie de helft überhaupt de auto niet meer in gaat. Pas door er met iemand over te praten, merk je hoe groot het probleem is. Iedereen kent wel iemand die rijangst heeft. Daarnaast merkten we ook dat cursisten steeds meer stress ervaren tijdens het leren autorijden door het alsmaar maar drukker wordende verkeer. Zo zijn we er steeds meer over gaan nadenken, ook op het gebied van marketing. Moeten we het thema misschien gewoon in onze bedrijfsnaam verwerken?”

Ismaël: “Ik kan wel kiezen voor Autorijschool Ismaël van Reede, maar waarom zouden ze dan bij mij komen lessen? Er zijn al zoveel rijscholen en eenpitters in de regio Utrecht.” Ze kiezen specifiek voor de naam Rijles Zonder Stress. Dat heeft voordelen, aangezien het voor klanten duidelijk is wat de focus van de rijschool is. Toch ligt er nog steeds een taboe op rijangst, vertelt Marloes: “Mensen vragen soms of ze op een andere locatie opgehaald kunnen worden. Ze willen niet door de buurt gezien worden. Voor vrouwen, maar zeker ook voor mannen, rust er nog een groot taboe op rijangst. We zien aan het profiel van geïnteresseerden op onze website dat de verdeling ongeveer 42 procent man en 58 procent vrouw is. Toch hebben wij zelden aanmeldingen van mannen voor onze rijangstopleidingen. 96 pocent van de rijangstklanten is vrouw.”

Uurtarief

Marloes is marketingspecialist – momenteel werkzaam bij KWF Kankerbestrijding – en die kennis komt goed van pas bij het runnen van Rijles zonder Stress. “Het afgelopen half jaar hebben we continu geëvalueerd hoe we de formule konden verbeteren, bij al onze marketinguitingen. Bijvoorbeeld qua prijs. We zijn niet de goedkoopste. Daarom zijn we begonnen met kortingsacties om meer bekendheid te krijgen, alleen had dat helemaal geen effect. Ze kiezen puur voor ons specialisme.”

“We hebben alle franchisegevers op een rij gezet en het zijn stuk voor stuk prijsvechters”, zegt Ismaël. Hij vraagt 48 euro voor een ‘reguliere’ les. Lessen die gericht zijn op rijangst, kosten 52 euro per uur. “Ik dacht eerst dat ik daar nooit klanten mee zou kunnen krijgen, omdat veel rijscholen met een lager tarief werken. Maar voor kwaliteit zijn mensen bereid te betalen.”

Kinderziektes

Natuurlijk zijn ze als startende franchiseondernemers ook kwetsbaar, geven ze toe. Marloes: “We zijn een jonge franchiseformule. Hoewel we samenwerken met een franchiseadviseur,  zullen er altijd nog wat kinderziektes zijn. We vinden het dan ook belangrijk dat onze franchisenemers samen met ons willen groeien en het samen met ons  tot een succes willen maken.”

Instructeurs die willen rijden voor Rijles Zonder Stress moeten vanzelfsprekend aan een aantal eisen voldoen. Belangrijk is dat de instructeur rust in de auto weet te brengen en goed kan evalueren en feedback kan geven. Verder moeten ze een specialisatie hebben in RIS of faalangst, of bereid zijn zich hierin te specialiseren. Daarnaast vragen ze rijinstructeurs een VOG en een positief BKR-overzicht te overhandigen.

Extra beloning

Daar staat tegenover dat de instructeurs een leuke mix aan klanten kunnen verwelkomen, vertelt Marloes. “Zowel jongeren als ouderen.” Ook verzekeren ze een hoger inkomen dan bij het rijden in loondienst en bij prijsvechters. Nieuwe instructeurs worden geselecteerd op hun klanttevredenheid, hun slagingspercentage en percentage verkochte proeflessen. “Als ze daar goed op scoren, krijgen ze een extra beloning die flink kan oplopen.”

Inspraak wordt een belangrijk onderdeel, vertelt Marloes. “Natuurlijk komt er een franchiseraad. Daarnaast maken we ook graag gebruik van de kennis van de franchisenemers. Ook willen we een groepsgevoel creëren door regelmatig een borrel of feestje te organiseren. Als zzp’er ben je veel alleen. Als je eens in de zoveel tijd bij elkaar komt, voel je je meer een onderdeel van een team.”

Uiteindelijk is de praktijkervaring van Ismaël misschien nog het belangrijkste pluspunt, denken ze. Ismaël: “Degene die een franchiseorganisatie beheert, is zelf meestal geen instructeur. Ze weten eigenlijk niet wat er in de praktijk gebeurt. Ik ben zelf eigenaar van een Rijles Zonder Stress-vestiging en weet precies hoe het er in de praktijk aan toegaat. Zo kunnen wij onze franchisenemers goed begeleiden met alles wat er komt kijken bij het hebben van een eigen rijschool. Ook daar denken wij een groot verschil te kunnen maken ten opzichte van andere franchisegevers.”

Lees ook: NXXT reageert op kritiek: ‘Rijscholen moeten bij zichzelf te rade gaan’