Na 35 jaar als examinator vond Karel Arzt (66) het tijd om zijn opgedane ervaring en verworven kennis te bundelen in een boek. Zo gezegd, zo gedaan: zijn boek ‘Examinatoren zijn net mensen’ werd vorige week officieel gepresenteerd in het Flexiforum in Kerkrade. 

Vanuit zijn eigen kennis en kunde schrijft Karel over de feiten en fabels binnen de wereld van het CBR en binnen het vak van de examinator. “Ik ben 35 jaar examinator in deeltijd geweest en ik ben daarnaast altijd werkzaam geweest bij de politie en daarna bij de gemeente. Ook ben ik in de tussentijd mijn bedrijf ‘Kijk Anders’ gestart, waarin ik mensen leer om op een andere manier naar mensen en hun gedrag te kijken”, vertelt Karel. “Niet alleen via je eigen referentiekader, maar juist verder kijken dan je neus lang is. Kijken naar hoe verschillend individuen zijn en over welke valkuilen en karaktereigenschappen ze beschikken. Als examinator doe je niets anders: ieder uur een nieuwe kandidaat die weer anders is dan die van het uur daarvoor en dus ook behoefte heeft aan een andere aanvliegroute.”

“Alle kandidaten hebben één gemeenschappelijk kenmerk: zenuwen. Maar je moet altijd kijken: wat is het voor iemand? Is het een denker of een doener? Is het iemand die snel handelt of iemand die juist heel zorgvuldig handelt? Al deze karaktereigenschappen kun je terug zien in het rijgedrag.”

“Er wordt altijd gezegd dat objectief zijn het meest belangrijk is als examinator, maar daar ben ik het niet mee eens, want dat kan niet. Niemand is objectief. Maar, als je je beseft dat je subjectief bent en daar echt mee aan de slag gaat, dan kan je uiteindelijk wel zo objectief mogelijk zijn”, vervolgt Karel.

‘Examinatoren zijn net mensen’

Op basis van de ervaring die Karel in zijn loopbaan heeft opgedaan, de kennis die hij door tientallen studies heeft verworven én naar aanleiding van de vragen die op verjaardagen aan hem gesteld werden over zijn beroep en het CBR, schreef Karel ‘Examinatoren zijn net mensen’. Hij begint het boek met zijn eigen merkwaardige route naar het behalen van een rijbewijs. Als 17-jarige werkte hij namelijk bij de politie en reed hij in de politieauto mét zwaailicht en sirene, zónder rijbewijs. Vervolgens gaat hij in op een aantal onderwerpen die volgens hem op menig verjaardag worden besproken. Mensen vragen zich volgens Karel af hoe het nu echt met het rijexamen zit. Wat als de examinator er geen zin in heeft? Moet er een x aantal kandidaten zakken of slagen? Zijn examinatoren bevooroordeeld? En kun je ook slagen met een ingreep?

“Het is een boek, maar eigenlijk is het een boekje. Het zijn namelijk maar zestig bladzijden. Ik ben zelf geen lezer en ik heb het idee dat de jeugdige doelgroep waar dit boek voor bedoeld is, de examenkandidaten, ook niet zitten te wachten op een heel dik boek.”

Het eerste exemplaar van het boek gaf Karel aan zijn 87-jarige moeder. Zij belde hem een dag later op om te vertellen dat ze het in één keer had uitgelezen en dat is precies zoals deze schrijver het wil horen. “Dit boek is het eerste boek dat ik schrijf, maar zeker niet het laatste. Ik heb de smaak te pakken gekregen.”

Benieuwd geworden naar het boek? Bestel het via [email protected].

Misschien ook interessant:

• Dation komt met nieuw e-book om rijscholen te inspireren
• Grote verschillen tussen slagingspercentages mannelijke en vrouwelijke kandidaten