Met 304 verkeersdoden in 2019 is het duidelijk dat Vlaanderen de doelstelling voor 2020, namelijk het aantal verkeersdoden terugdringen tot maximaal 200, niet zal halen. Lydia Peeters, de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare Werken, benadrukt dat bijkomende inspanningen dringend nodig zijn om verdere vooruitgang te boeken.

Het aantal verkeersslachtoffers in Vlaanderen is de voorbije decennia sterk gedaald, maar de laatste jaren treedt een stagnatie op. In 2000 telde Vlaanderen nog 871 verkeersdoden. In 2019 was dat aantal gedaald tot 304, een afname met meer dan 60 procent. Mooie cijfers, maar daar zijn wel kanttekeningen te maken. Zo stagneert het dodental sinds 2017 en op basis van de voorlopige cijfers voor 2019 is er zelfs een stijging met 2 procent te zien. Bovendien nam het aantal slachtoffers de voorbije jaren vooral af onder auto-inzittenden, terwijl er bij voetgangers, fietsers, bromfietsers en motorrijders veel minder vooruitgang te bespeuren viel. Vooral het aantal slachtoffers onder fietsers – in 2018 nog goed voor 919 doden en zwaargewonden, of 32,4 procent van het totale aantal doden en zwaargewonden dat jaar – blijft zorgwekkend hoog.

Wake-upcall

Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters: “Het is nog wachten op de definitieve ongevallenstatistieken voor 2019, maar op basis van de eerste, voorlopige gegevens is nu al duidelijk dat dit voor iedereen een flinke wake-upcall moet zijn. De cijfers tonen aan dat de strijd voor minder verkeersslachtoffers nog lang niet gestreden is.” Om snel resultaten te boeken zet de minister onder meer in op het identificeren en uitvoeren van quick wins, eenvoudige, tijdelijke oplossingen om bijvoorbeeld bestaande fietspaden op te waarderen en de veiligheid op kritieke punten te verhogen in afwachting van een definitieve oplossing.

30 km-zone

Een voorbeeld van een maatregel is bijvoorbeeld de invoering van intelligente snelheidsbegrenzers – vanaf 2022 verplicht op alle nieuwe automodellen die in Europa worden verkocht. Ook op lokaal vlak kan er heel wat gebeuren, bijvoorbeeld door een systematische inventarisatie en aanpak van alle risicopunten, en uitbreiding van de zones waar maximaal 30 km/uur mag worden gereden.