De VRB maakt zich zorgen over het traject waar de Wet Rijonderricht Motorrijtuigen (WRM) in lijkt te komen. Een groot gedeelte van de rijinstructeurs is ontevreden omdat de verplichte, tweede praktijkbegeleiding voorlopig in stand blijft, stelt secretaris Irma Brauers. “Bovendien vind ik het schandalig dat de politiek heeft beslist om de verplichte bijscholing na een onvoldoende praktijkbegeleidingstraject heel duur te maken, alsof dat de manier is om de rotte appels uit de branche te halen. Dit is minachting richting de rijschoolbranche.” 

Brauers doelt op het amendement dat eerder deze maand is aangenomen. Het amendement van SP, gesteund door CDA, PVV en D66, houdt in dat een rijinstructeur zijn bevoegdheid niet verliest bij het ‘zakken’ voor zijn praktijkbegeleiding. In plaats daarvan moet de instructeur verplichte bijscholing volgen over de onderwerpen waarop hij gezakt is. Binnen zes maanden moet hij weer opnieuw een praktijkbegeleiding afleggen. Zakt hij weer, dan moet hij opnieuw binnen zes maanden terugkomen. Dit traject kan eindeloos herhaald worden. Ondertussen behoudt hij zijn WRM-bevoegdheid.

Het aannemen van het amendement zorgt ervoor dat de overige wijzigingen in de wet ook langer op zich laten wachten, zoals het afschaffen van de verplichte, tweede praktijkbegeleiding.

Prijskaartje

“In de nieuwe wet staat tot nu toe niets meer of minder dat je als instructeur na drie onvoldoende praktijkbegeleidingen verplicht scholing moet volgen afgestemd op de punten waarop je tekort schiet. In de praktijk gaat dit neerkomen op een traject dat dus één op één moet worden gemaakt”, aldus Brauers. “Dat je dus geen medecursist hebt maar dat het gecertificeerde opleidingsinstituut aantoonbaar de kennis, kunde en vaardigheden in huis moet hebben om dit voor je te verzorgen. Het prijskaartje dat hieraan gehangen wordt zal niet mals zijn.” Wie dit bijscholingstraject niet in wil gaan, zal alsnog zijn bevoegdheid verliezen.

“De politiek denkt kennelijk dat rijinstructeurs alleen maar getriggerd worden als iets geld kost. Dat vind ik schandalig. En wat hebben we hier nu mee bereikt op het gebied van professionalisering van de branche?” Brauers vermoedt bovendien dat hier de komende verkiezingen voor de Provinciale Staten bij meespelen. “Want het is opvallend dat na de stemming over de WRM en het amendement, geen van de vier partijen heeft aangegeven over hoe de praktische invulling eruit moet komen te zien.”

Beginnen bij fundamenten

Volgens Brauers dringt bij instructeurs hoe langer hoe meer het besef door dat oorspronkelijk voorgestelde bijscholingstraject, inclusief de praktijkbegeleidingen, wellicht toch minder ongunstig waren dan hetgeen er nu aangenomen is in het amendement. De minister en de brancheverenigingen wilden de sanctie voorlopig behouden. Wel was het voorstel om het aantal praktijkbegeleidingen per vijf jaar terug te schroeven van twee naar één. Ook moeten instructeurs een echte rijbewijsleerling bij de praktijkbegeleiding meenemen en gaat de examinator bepalen wat een logisch lesonderdeel moet zijn.

“Natuurlijk deed een groot gedeelte van de bijscholingen niet wat men in 2009 er van verwacht had, daar waren we al lang van overtuigd. Daarom moest er iets aan veranderen. De brancheverenigingen hebben al luisterend en aftastend bij de leden hier regelmatig naar gevraagd en ondanks het feit dat iedereen hoog inzette om de sanctie er van af te krijgen, waren we de mening toegedaan dat je eerst aan de fundamenten moest beginnen. Ook de enquête van Verkeerspro waarop 2466 personen reageerden, onderschreef deze mening.”

Totdat de nieuwe wet gepubliceerd is in de Staatscourant blijft alles voorlopig zoals het is, met voor instructeurs die niet in één keer kunnen laten zien dat ze de praktijkbegeleiding met voldoende resultaat hebben behaald, in ieder geval nog 2 kansen voordat men een herintrederstraject in moet. “Zonder bijkomende kosten en tijd die je opgelegd krijgt om verplichte scholing te volgen.”

Verplicht naar de opleiders

“En wat men zich wellicht ook niet gerealiseerd heeft dat de groep instructeurs die niet door de eerste praktijkbegeleiding heen komt vele malen groter was dan die 26 personen in 2017 die uiteindelijk voor het herintrederstraject in aanmerking kwamen”, vervolgt Brauers. “In 2017 scoorde 35 procent voor de eerste praktijkbegeleiding een onvoldoende. Dan kan natuurlijk te maken hebben dat men dit een voor “spek en bonen” praktijkbegeleiding vond, maar bij een tweede poging waren het toch nog steeds 7 procent van de kandidaten die onvoldoende scoorden. In absolute getallen 116 personen. Hiervan is niet duidelijk of zij zich voor die tweede praktijkbegeleiding hadden voorbereid door een cursus te volgen bij een opleidingsinstituut.”

Dan zijn er ook nog aanvullende regels aangenomen met de nieuwe WRM, zoals het meenemen van een echte rijbewijsleerling bij de praktijkbegeleiding en het feit dat de examinator bepaalt wat het logische lesonderdeel moet zijn. “Dat betekent dat deze aantallen gaan stijgen, terwijl er geen ‘vrijblijvende’ escape meer is. Je bent dus verplicht om naar een opleider te gaan, waarbij je als instructeur toch het zwaard van Damocles nog boven je hoofd hangt zoals overal in de stukken werd aangevoerd. Je mag dan wel blijven werken, maar het kostenplaatje en de tijd die je binnen zes maanden aan het bijscholen besteed moet worden, is geen sinecure.”

“We hebben meerdere malen aangegeven dat de instructeurs die met passie en beleving van een leek een verantwoorde weggebruiker willen maken, met al (on)mogelijkheden die de kandidaten anno 2018-2019 nou eenmaal hebben, respect, aanzien en een belegde boterham verdienen. En dat ze niet nog een keer het kind van de rekening zijn en gedwongen worden om de leslokalen van de opleidingsinstituten te vullen.”

De leden van de VRB en de FAM hebben een schematisch overzicht ontvangen over de praktische invulling van het wijzigingsvoorstel.

Lees ook:

• Sanctie verandert: vreugde en kater in de rijschoolbranche
• Dit moet er veranderen aan de WRM volgens lezers van RijschoolPro