‘Wij-gevoel binnen opleidingsinstituut motiveert leerlingen’

Het ‘wij’-gevoel binnen een instructeursopleiding is vaak de sleutel tot gemotiveerde leerlingen. Dat stelt Shirley Knetemann van opleidingsinstituut Knetemann in Rotterdam en Den Bommel. “We hebben er dan ook bewust voor gekozen om klein te blijven en dicht bij onze leerlingen te staan. Er bestaat geen goed en geen fout en ieder zijn ding, natuurlijk. Maar één ding is zeker: ikzelf zou niet meer anders willen.”

Het familiebedrijf Knetemann herbergt vier docenten en dit jaar een groep van vijftien instructeurs in wording. “We hebben ze een half jaar tot een jaar bij ons, dus ik leer ze goed kennen. En op het moment dat ze uitvliegen, heb je soms echt persoonlijkheden zien opbloeien. Dat maakt het vak zo mooi: je draagt bij aan veel meer dan alleen de verkeersveiligheid. Als ik dan zie hoeveel oud-leerlingen bij ons terugkomen voor de bijscholing en hoeveel kerstkaarten er jaarlijks van ze voorbij komen, dan geeft dat een goed gevoel.”

Familiebedrijf

De instructeursopleiding ontstond in 1979 vanuit de rijschool van haar schoonouders. Sinds de start van de opleiding voor rijinstructeurs is de voormalig docente mede-eigenaar. “Mijn didactische achtergrond bleek veel raakvlakken te hebben met het werk als opleider. Ervaringen in het onderwijs kwamen goed van pas.”

Opleidingsinstituut Knetemann richt zich voornamelijk op onderwijs met veel interactie. “We werken met opdrachten, discussies en we stellen veel vragen. We helpen onze leerlingen waar het kan, maar leggen de verantwoordelijkheid voor het uiteindelijke slagen bij de de personen zelf.” In de loop der jaren is haar manier van lesgeven overigens erg veranderd. “Vroeger was je bezig met doceren. Nu werken we met een veel meer vragende methode. Leerlingen moeten vaak even schakelen, omdat ze anders gewend zijn van eerdere vormen van onderwijs. Maar het blijkt goed te werken.”

Ontwikkeling

Met de manier van lesgeven die door de docenten van Knetemann wordt gehanteerd, moet ook door de leerlingen worden overgenomen, zo is het streven. “Onze leerlingen zullen uiteindelijk ook op die manier hun eigen leerlingen opleiden. De tijd van enkel doceren is echt voorbij.” Dat de huidige manier van lesgeven aanslaat, blijkt wel uit het feit dat de opleiding leerlingen trekt uit de hele Randstad en Brabant. “We zien kinderen van voormalige leerlingen naar ons toe komen. Dat maakt me trots.”

Naar eigen zeggen is Shirley Knetemann streng maar rechtvaardig in haar onderricht. Toch moet dat in haar optiek samen kunnen gaan met plezier maken. “Je moet idealen hebben in dit vak. Mijn ervaring is dat leerlingen meer gemotiveerd zijn op het moment dat er een wij-gevoel heerst. Dat ze dan ook eerder dingen van je aannemen. Maar ik hou niet van gemier. Er wordt veel geld uitgegeven om de opleiding te kunnen volgen, dus ze mogen er ook goed onderwijs voor terugverwachten.”

Vrouwen

Zowel op de website als in de onderwijsbrochures van de instructeursopleiding komt het uitgebreid ter sprake: vrouwelijke instructeurs in de lesauto. “Ja, daar maak ik me hard voor”, aldus de opleidster. “In deze branche zijn zowel mannen als vrouwen nodig. In de lessen bijvoorbeeld merk je al dat het een beetje jeu geeft, zo’n gemengd gezelschap. Mannen en vrouwen bekijken zaken vaak van een hele andere kant, wat de discussie levendig maakt.”

“Maar ook uit praktisch oogpunt vind ik het belangrijk. Want er zijn nog steeds veel meisjes die het prettiger vinden om van een vrouw rijles te krijgen. Het werk van rijinstructeur is bovendien prima te combineren met de eventuele zorg voor een gezin.”

Branche

Knetemann zegt zich meer algemeen zorgen te maken over de branche in de huidige hoedanigheid. “We hebben sinds de start van onze instructeursopleiding zoveel golfbewegingen meegemaakt. Het is de economie, dus ik heb er geen oplossing voor. Maar ik houd mijn hart vast voor wat er komen gaat.”

Toch ziet ze de toekomst voor haar eigen onderneming positief in. “We zitten sinds enige tijd bijvoorbeeld in een nieuw pand. Het gebouw is beter bereikbaar, heeft ruimte, is lichter en alles is nieuw. Dat ondersteunt heel prettig bij onze manier van lesgeven.”

Verantwoordelijk

Om als opleidingsinstituut zo veel mogelijk een bijdrage te leveren aan de gezondheid en het imago van de rijschoolbranche, is Knetemann al sinds jaar en dag lid van de LBVI. “Het is eigenlijk gewoon een democratisch systeem: als je er niet bij zit, gaat je stem verloren. En door samen te werken in plaats van te concurreren, hebben we in de loop der jaren een hoop bereikt.”

Knetemann: “Wij kennen de praktijk en baseren ons daarop. Het zijn vaak kleine dingen, maar in de loop der jaren kunnen ze tot grootse veranderingen leiden.”

Roosmarijn Dierick

Auteur: Roosmarijn Dierick

1 reactie op “‘Wij-gevoel binnen opleidingsinstituut motiveert leerlingen’”

Richard Stuifzand|12.02.14|13:48

Zelf ga ik ook al jaren voor de applicatie naar Knetemann opleidingen, en altijd denk ik als ik moet gaan dat het zonde van m’n tijd is, maar zij weten mij altijd te motiveren en inspireren.
Shirley en Rob ga vooral zo door, en het liefst op deze manier want jullie betrokkenheid bij de cursisten voelt als een warm bad. Ik moet voor m’n pensioen nog 3 keer de applicatie doen en die doe ik met alle liefde bij Knetemann.

Mvg
Richard Stuifzand
Rijschool Eureka

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.

‘Wij-gevoel binnen opleidingsinstituut motiveert leerlingen’ | RijschoolPro

‘Wij-gevoel binnen opleidingsinstituut motiveert leerlingen’

Het ‘wij’-gevoel binnen een instructeursopleiding is vaak de sleutel tot gemotiveerde leerlingen. Dat stelt Shirley Knetemann van opleidingsinstituut Knetemann in Rotterdam en Den Bommel. “We hebben er dan ook bewust voor gekozen om klein te blijven en dicht bij onze leerlingen te staan. Er bestaat geen goed en geen fout en ieder zijn ding, natuurlijk. Maar één ding is zeker: ikzelf zou niet meer anders willen.”

Het familiebedrijf Knetemann herbergt vier docenten en dit jaar een groep van vijftien instructeurs in wording. “We hebben ze een half jaar tot een jaar bij ons, dus ik leer ze goed kennen. En op het moment dat ze uitvliegen, heb je soms echt persoonlijkheden zien opbloeien. Dat maakt het vak zo mooi: je draagt bij aan veel meer dan alleen de verkeersveiligheid. Als ik dan zie hoeveel oud-leerlingen bij ons terugkomen voor de bijscholing en hoeveel kerstkaarten er jaarlijks van ze voorbij komen, dan geeft dat een goed gevoel.”

Familiebedrijf

De instructeursopleiding ontstond in 1979 vanuit de rijschool van haar schoonouders. Sinds de start van de opleiding voor rijinstructeurs is de voormalig docente mede-eigenaar. “Mijn didactische achtergrond bleek veel raakvlakken te hebben met het werk als opleider. Ervaringen in het onderwijs kwamen goed van pas.”

Opleidingsinstituut Knetemann richt zich voornamelijk op onderwijs met veel interactie. “We werken met opdrachten, discussies en we stellen veel vragen. We helpen onze leerlingen waar het kan, maar leggen de verantwoordelijkheid voor het uiteindelijke slagen bij de de personen zelf.” In de loop der jaren is haar manier van lesgeven overigens erg veranderd. “Vroeger was je bezig met doceren. Nu werken we met een veel meer vragende methode. Leerlingen moeten vaak even schakelen, omdat ze anders gewend zijn van eerdere vormen van onderwijs. Maar het blijkt goed te werken.”

Ontwikkeling

Met de manier van lesgeven die door de docenten van Knetemann wordt gehanteerd, moet ook door de leerlingen worden overgenomen, zo is het streven. “Onze leerlingen zullen uiteindelijk ook op die manier hun eigen leerlingen opleiden. De tijd van enkel doceren is echt voorbij.” Dat de huidige manier van lesgeven aanslaat, blijkt wel uit het feit dat de opleiding leerlingen trekt uit de hele Randstad en Brabant. “We zien kinderen van voormalige leerlingen naar ons toe komen. Dat maakt me trots.”

Naar eigen zeggen is Shirley Knetemann streng maar rechtvaardig in haar onderricht. Toch moet dat in haar optiek samen kunnen gaan met plezier maken. “Je moet idealen hebben in dit vak. Mijn ervaring is dat leerlingen meer gemotiveerd zijn op het moment dat er een wij-gevoel heerst. Dat ze dan ook eerder dingen van je aannemen. Maar ik hou niet van gemier. Er wordt veel geld uitgegeven om de opleiding te kunnen volgen, dus ze mogen er ook goed onderwijs voor terugverwachten.”

Vrouwen

Zowel op de website als in de onderwijsbrochures van de instructeursopleiding komt het uitgebreid ter sprake: vrouwelijke instructeurs in de lesauto. “Ja, daar maak ik me hard voor”, aldus de opleidster. “In deze branche zijn zowel mannen als vrouwen nodig. In de lessen bijvoorbeeld merk je al dat het een beetje jeu geeft, zo’n gemengd gezelschap. Mannen en vrouwen bekijken zaken vaak van een hele andere kant, wat de discussie levendig maakt.”

“Maar ook uit praktisch oogpunt vind ik het belangrijk. Want er zijn nog steeds veel meisjes die het prettiger vinden om van een vrouw rijles te krijgen. Het werk van rijinstructeur is bovendien prima te combineren met de eventuele zorg voor een gezin.”

Branche

Knetemann zegt zich meer algemeen zorgen te maken over de branche in de huidige hoedanigheid. “We hebben sinds de start van onze instructeursopleiding zoveel golfbewegingen meegemaakt. Het is de economie, dus ik heb er geen oplossing voor. Maar ik houd mijn hart vast voor wat er komen gaat.”

Toch ziet ze de toekomst voor haar eigen onderneming positief in. “We zitten sinds enige tijd bijvoorbeeld in een nieuw pand. Het gebouw is beter bereikbaar, heeft ruimte, is lichter en alles is nieuw. Dat ondersteunt heel prettig bij onze manier van lesgeven.”

Verantwoordelijk

Om als opleidingsinstituut zo veel mogelijk een bijdrage te leveren aan de gezondheid en het imago van de rijschoolbranche, is Knetemann al sinds jaar en dag lid van de LBVI. “Het is eigenlijk gewoon een democratisch systeem: als je er niet bij zit, gaat je stem verloren. En door samen te werken in plaats van te concurreren, hebben we in de loop der jaren een hoop bereikt.”

Knetemann: “Wij kennen de praktijk en baseren ons daarop. Het zijn vaak kleine dingen, maar in de loop der jaren kunnen ze tot grootse veranderingen leiden.”

Roosmarijn Dierick

Auteur: Roosmarijn Dierick

1 reactie op “‘Wij-gevoel binnen opleidingsinstituut motiveert leerlingen’”

Richard Stuifzand|12.02.14|13:48

Zelf ga ik ook al jaren voor de applicatie naar Knetemann opleidingen, en altijd denk ik als ik moet gaan dat het zonde van m’n tijd is, maar zij weten mij altijd te motiveren en inspireren.
Shirley en Rob ga vooral zo door, en het liefst op deze manier want jullie betrokkenheid bij de cursisten voelt als een warm bad. Ik moet voor m’n pensioen nog 3 keer de applicatie doen en die doe ik met alle liefde bij Knetemann.

Mvg
Richard Stuifzand
Rijschool Eureka

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.