‘Nieuwe sanctie voor rijinstructeurs is geen verdienmodel’
Eigenlijk is hij al zes jaar met pensioen. Maar hij is, zo zegt hij zelf, verslaafd aan het vak. Eerder deze maand is Wilbert van Beersum benoemd tot voorzitter van de Landelijke Belangenvereniging voor Verkeersopleidingsinstituten (LBVI). We spreken met hem over de samenwerking in de branche, de plannen op het gebied van praktijkbegeleiding en de toekomstvisie van de LBVI.
Echt nieuw is deze functie niet voor Van Beersum. Hij is al enkele jaren vice-voorzitter bij LBVI. Arnold Beumer heeft om gezondheidsredenen het voorzitterschap neer moeten leggen. Van Beersum vormt nu het bestuur samen met penningmeester Simon Jongepier (Jongepier Verkeersopleidingen) en secretaris Paul Wemer (SAN Verkeersopleidingen).
De LBVI heeft tien leden. Een mooi aantal, vindt Van Beersum. “Ons uitgangspunt is dat we niet in elkaars vaarwater komen. We streven ook naar een landelijke dekking. Wel hebben we flink wat voorwaarden gesteld aan lidmaatschap. Zo moet een opleider minimaal drie jaar lang rijinstructeurs hebben opgeleid.” Aan interesse vanuit andere opleiders geen gebrek, stelt de voorzitter. “Alleen komen de meeste verzoeken van opleiders die willen meeliften op de bijscholing. Als een van onze leden een bijscholing indient bij het IBKI en deze wordt goedgekeurd, dan mogen alle LBVI-leden deze bijscholing geven. Dat maakt het interessant.”
Met de concurrent
Van Beersum is eigenaar van de Veldhovense Rijinstructeurs Opleiding. Samen met vijf medewerkers leidt hij rijinstructeurs op voor onder meer personenauto, motorfiets, vrachtauto, bus en tractor. Zijn achtergrond ligt in de militaire wereld. Hij gaf onder meer leiding aan een militaire rijschool met 45 instructeurs en 15 examinatoren. Als luitenant-kolonel was hij verantwoordelijk voor opleidingen en ontwikkelde hij diverse trainingen. In 2005 werd hij uitgezonden naar Afghanistan waar hij als ‘chief liasion’ de verbindende schakel was tussen hulporganisaties en ministerie.
Het zoeken naar verbinding lijkt hem ook in de rijschoolbranche goed te liggen. Met ministerie, IBKI en brancheverenigingen, maar ook met de ‘concurrent’, namelijk de VVB (Vereniging VerkeersveiligheidsBelangen), waar de VerkeersAcademie onder valt. “De afgelopen periode hebben we veel met elkaar opgetrokken en hebben we goede gesprekken gehad”, zegt Van Beersum.
Praktijkbegeleiding
Een voorbeeld van samenwerking is de invulling van het nieuwe sanctiebeleid bij de praktijkbegeleiding. In plaats van het verliezen van de bevoegdheid, komt er een educatieve sanctie. “De LBVI heeft samen met de VVB, FAM, VRB en Bovag een plan ontwikkeld”, vertelt Van Beersum. “Dat lukte door goed naar elkaar te luisteren. Men ziet steeds meer het belang van samenwerking in. Je zag dit al gebeuren toen de drie brancheverenigingen samen een voorstel indienden voor een nieuwe WRM.”
Voorafgaand aan de gesprekken over de WRM, werd eerst een interne bijeenkomst gehouden om de mening van de LBVI-leden te peilen. “We hielden een workshop om te bepalen welke richting de LBVI op wil gaan. Door dit eerst met de achterban te bespreken, ben je niet zomaar een voorzitter die iets roept, maar ga je veel sterker de gesprekken in.”
Geen verdienmodel
Dat de sanctie verandert, vindt Van Beersum overigens een verbetering. Zijn bedrijf geeft ook cursussen om instructeurs voor te bereiden op de praktijkbegeleiding. “Veel mensen die zakken voor de praktijkbegeleiding, doen dat omdat ze zenuwachtig zijn en niet omdat ze de vaardigheden niet beheersen. Bovendien vervalt de tweede verplichte bijscholing: als je in 1x slaagt, ben je er ook meteen vanaf.”
De details van de educatieve sanctie kan hij nog niet geven, wel de grote lijnen. Wie na de derde keer niet slaagt voor de praktijkbegeleiding, moet een verplichte cursus volgen. Deze cursus is afgestemd op het beoordelingsformulier. Maatwerk dus, en dat maakt het prijzig. Het gaat om een opleiding van drie dagen van zes uur, met zowel theorie- als praktijklessen. Vervolgens moeten de cursisten opnieuw examen afleggen bij IBKI. Een flinke kostenpost voor een instructeur.
Is zo’n educatieve sanctie commercieel gezien niet erg interessant voor de rijinstructeursopleidingen? “Dit wordt vaak gezegd, maar dat is absoluut niet zo”, stelt Van Beersum. “Op jaarbasis gaat het om zo’n 23 instructeurs. Dat zijn er gemiddeld 2 per opleider, die een individueel traject aanbieden. Daar zit geen verdienmodel in.”
Lerend leren
Het ontwikkelen van de educatieve sanctie is een maatregel voor de korte termijn; officieel staat de invoerdatum van de nieuwe WRM op 1 januari 2020, al betwijfelt Van Beersum of die datum haalbaar is. Voor de langere termijn wil Van Beersum zich onder meer richten op het vernieuwen van de bijscholingen om deze nog relevanter te maken voor rijinstructeurs. “Denk bijvoorbeeld aan Talking Traffic: reuze interessant. Je auto communiceert met de verkeerslichten en andere voertuigen. Er wordt op je telefoon of navigatie precies aangegeven met welke snelheid je moet rijden om groen licht te krijgen, of wanneer een hulpdienst in je buurt is. Erg interessant om uit te leggen aan de leerlingen.”
Naast de nieuwe bijscholingen, wil Van Beersum zich ook meer richten op het ‘lerend leren’. “Ik ben groot fan van de RIS, alleen dekt de naam de lading niet. Mensen hebben een verkeerd beeld van RIS. Rijopleiding in Stappen: dat is toch elke rijopleiding? Daarom spreek ik liever van lerend leren, leren door ervaring en gewoon doen. Dit zou in de instructeursopleiding nog veel uitgebreider aan bod moeten komen.”
Lees ook:
“Officieel staat de invoerdatum van de nieuwe WRM op 1 januari 2020”, weet iemand wanneer bekend wordt of die datum “hard” is ?! Zelf moet ik voor 1 maart 2020 de bijscholing gedaan hebben (en velen met mij waarschijnlijk). Dan wordt het nu dus wel tijd om te weten of je nog in het oude “systeem” mee moet draaien, of in de nieuwe WRM. (Uberhaupt al een lachertje natuurlijk dat je als 63-jarige rijinstructeur met een slagings percentage van 70% nog “examen” moet doen, maar dat terzijde).