Is het beter om rijlessen te spreiden over een langere of over een kortere periode? En welke lesmethoden zijn hierbij het meest geschikt? Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) ging op zoek naar de antwoorden op deze vragen en publiceert maandag het rapport ‘Didactische uitgangspunten binnen de verkeerseducatie’. Op basis van dit rapport gaat SWOV over tot verder onderzoek.

Op basis van de kennis en informatie die SWOV tot dusver heeft vergaard in het rapport, zijn vier belangrijke punten onder de aandacht gebracht: verkeerseducatie op school, rijopleiding en aanvullende trainingen, educatieve maatregelen voor volwassenen en vrijwillige verkeerseducatie voor volwassenen.

Eén van de vragen die binnen deze thema’s aan bod komt, is: welke invloed heeft het over de tijd spreiden van rijlessen op de mate waarin iemand een veilige bestuurder wordt? Daarnaast wordt er een antwoord gezocht op de vraag: wat is de juiste manier om de rijopleiding in te richten? Met een geleidelijke opbouw van de moeilijkheidsgraad of door leerlingen juist te stimuleren om fouten te maken en daarvan te leren?

Ook buigt het SWOV zich over thema’s als de motivatie van een leerling, de rol van de instructeur en het op scholen integreren van verkeerseducatie met bijvoorbeeld educatie over middelengebruik.

Hoe, wat en waarom?

De aanleiding voor het onderzoek van SWOV zijn de aanbevelingen van Rapport Roemer, waarin wordt gestreefd de rijopleiding B te verbeteren. Het belangrijkste doel van de inventarisatie die SWOV nu heeft uitgevoerd is nagaan of verkeerseducatie voor verschillende leeftijdsgroepen voldoende gebaseerd is op didactische uitgangspunten. Daarnaast streeft de stichting ernaar om – naar aanleiding van het onderzoek – concrete aanbevelingen te kunnen doen ter verbetering van deze verkeerseducatie.

Lees ook:

• VVN: ‘Verander 80-km-wegen in 60-km-wegen’
• BOVAG: ‘Pak door met Rapport Roemer en stel voorwaarden aan rijscholen’