
OGS-instructeur en oud-ambulancebroeder: Theo Schepens vertelt
In de terugkerende rubriek ‘BLIKVANGER’ spreekt RijschoolPro met rijinstructeurs van bijzondere voertuigen. Van vrachtwageninstructeurs tot instructeurs van limousines: een kijkje in hun wereld.
In bijna een kwart eeuw als ambulancebroeder heeft de 61-jarige Theo Schepens heel wat meegemaakt. Om zijn expertise over te brengen besloot hij in 2016 zijn OGS-papieren te behalen om toekomstig collega’s op te leiden. Daarnaast heeft deze bezige bij al bijna 40 jaar een eigen rijschool en geeft hij cursussen reanimatie en AED.
Theo besloot op 59-jarige leeftijd te stoppen met zijn werk als ambulancebroeder. “Er zijn nog andere dingen in het leven, realiseerde ik me. Nu denk ik altijd: niets moet meer, alles mag.” Maar helemaal loslaten doet hij niet. Theo, die al in 1985 zijn eigen rijschool oprichtte, geeft naast zijn werk als instructeur tegenwoordig rijtrainingen aan chauffeurs van de afdeling orgaandonatie. “Die teams moeten organen en artsen vervoeren en de chauffeurs moeten dus met spoed leren rijden. Dan moet je wel je hoofd koel kunnen houden in een chaotische situatie”, legt hij uit.
Daar ligt volgens de oud-ambulancebroeder dan ook direct de grootste uitdaging in het rijden met optische en geluidssignalen. “Je moet met sirenes rijden, de snelheidslimiet overschrijden, ver vooruit kijken, anticiperen op het gedrag van anderen en door rood rijden. Dat zijn handelingen die je tot een gevaarlijke weggebruiker kunnen maken, dus het is heel belangrijk dat je rustig kunt blijven”, vervolgt Theo. “Ik wil mensen daarnaast een stukje menselijkheid meegeven in mijn instructie. Wees geduldig, word niet te snel kwaad. Probeer de rust te bewaren in elke situatie.”
Voor sommige aspirant-ambulancechauffeurs is dat lastig, vindt Theo. “Je moet niet overmoedig raken. Soms denken leerlingen door de adrenaline dat ze alles mogen en dat ze de koning op de weg zijn. Daar moet je als instructeur voor waken.”
Prepensioen
Hoewel Theo met prepensioen is, vindt hij het moeilijk om zijn drukke leven naast zich neer te leggen. “Ik probeer het wel rustiger aan te doen en tijd vrij te houden, maar ik blijf het leuk vinden om met mensen te werken en hen uit te dagen. Ik ben nog heel actief als rijinstructeur, maar ook in de cursussen AED die ik geef, liggen genoeg uitdagingen. Uiteindelijk wil je dat cursisten na afloop in actie durven te komen als er in de buurt een keer een reanimatie is. Als dat lukt, is dat mooi.”
Lees ook:
- Instructeur Maykel schoolt zich om naar huisartsenpostchauffeur: ‘Daar gaan we, zoals beloofd’
- Arie’s veelzijdige carrière: een leven als politieagent én als rijinstructeur
U las zojuist één van de gratis premium artikelen.
Wilt u onbeperkt lezen? Sluit nu een actie abonnement af en krijg onbeperkt toegang tot vakinformatie over de rijschoolbranche.
Voor slechts € 6,- per maand heeft u toegang tot alle artikelen.
Bent u al abonnee?