Meerijden van ouders in de lesauto; liever niet
COLUMN – Doorgaans neem ik geen familie of vrienden van de leerling mee in de auto. Het leidt teveel af, de leerling gaat er anders van rijden en het is lastig om alles in goede banen te leiden. Misschien kan het wel niet zo heel veel kwaad, maar ik heb het liever niet.
Toch zat de moeder van deze leerling al op de achterbank voordat ik het doorhad. ‘Ja, anders moet ze hier een uur wachten, zielig he… ze mag toch wel mee?’ ‘Nou, vooruit dan. Maar het lesgeven doet de instructeur, dan mag het. Voor deze keer.’
Oefeningen
Duidelijk, ze houdt het eerste half uur haar mond en kijkt wat uit het raam terwijl de leerling bezig is met de oefeningen. Voor vandaag staat het fileparkeren op het programma, wat steeds beter lukt. Daarna kies ik voor een lekker drukke route door de stad, terug naar het station waar we begonnen zijn. En daar begint de ellende. ‘O, zo word ik misselijk hoor’. ‘Sorry mama’. ‘Kijk uit!’. ‘Mevrouw, er is niks aan de hand.’ ‘Aaa!’. ‘Mevrouw….’.
De moeder kalmeert wat. Dat lijkt gunstig, maar nu besluit ze zich toch bezig te houden met mijn taak, namelijk het lesgeven. ‘Lieve kind, je moet rijden alsof je een koffiekopje op het dak hebt staan’.
Ik besluit de auto even aan de kant te zetten, voordat dit uitloopt op een rijdende discussie.
Rijstijl
‘Mevrouw, ik begrijp dat u het goed bedoelt. Maar u helpt uw dochter niet echt.’ De dochter in kwestie knikt even maar durft duidelijk niet tegen haar moeder in te gaan.
Haar rijstijl verandert van een vlotte, veilige rijstijl in de rijstijl van een vaatdoek. Bij elke bocht remt ze eer erg vroeg af, elke drempel is een obstakel waar je hooguit op wandelsnelheid overheen kan, en het schakelen gaat weliswaar schokvrij, maar duurt ook ineens eeuwen.
Examen
Een week later mag ze afrijden. En waar ik al bang voor was, ook op het examen kiest ze voor de ‘koffiekopje-op-het-dak’-methode. Met als gevolg dat het af en toe gevaarlijk langzaam gaat, ze overkomt als een bang muisje en vooral niet als de behendige automobilist die ze had kunnen zijn.
Bij de uitslag snapt ze het niet. ‘Mijn moeder zei dat het zo goed was…’
Marcel Slofstra
Rijinstructeur in Zwolle
Ouders mee laten rijden kan ook heel erg positief zijn. Zij betalen heel vaak de rijopleiding en hebben er mijns inzien dan ook recht op om de vorderingen van hun kind een keer te zien. Wel maak ik een duidelijke afspraak dat het lesgeven een taak van de instructeur is en dat de ouder(s) weliswaar rijervaring heeft, maar geen ervaring heeft met de huidige exameneisen. In het bovengenoemde geval zou ik zeggen. Goed naar je moeder geluisterd. Het waren dure lessen en een nog veel duurder advies.
Ik moedig het juist aan een keer een ouder, vriend of vriendin mee te nemen. Misschien niet handig heel vlak voor het examen, ,aar wel goed om te kijken hoe iemand reageert op de aanwezigheid van een extra persoon in de auto. Moeten ze uiteindelijk ook na het slagen. Laten ze zich afleiden, gaan ze demonstratief rijden. Vervolgens wel met leerling bespreken hoe hij/zij dit ervaart.
Ik daag de leerling ook altijd uit een keer zijn eigen muziek in de auto af te spelen.
zeer mooie collum, lees deze met plezier.
Ik neem regelmatig een vriend, vriendin of een ouder mee in de auto Hiermee kan ik inderdaad zien hoe de leerling reageert op aanwezigheid van een derde persoon. Ook is het goed voor de ouders, omdat zij dan al zien wat een grote mate van zelfstandig rijden ze hebben bereikt. Ik ben het met je eens dat de rijles door de instructeur bepaalt moet blijven. Veelal blijven vriendjes of vriendinnen dan ook bij onze rijschool hangen omdat zij ook zien hoe ontspannen de lessen gegeven worden