In deze terugkerende rubriek ‘Memoires van een rijinstructeur’ blikt RijschoolPro samen met rijinstructeurs terug op de meest bijzondere, meest grappige en meest indrukwekkende herinneringen van hun carrières achter het stuur. 

Met bijna vijftien jaar aan ervaring heeft rijschoolhouder Amal al het een en ander meegemaakt tijdens het lessen, maar er is één leerling die haar altijd is bijgebleven. Een van haar leerlingen viel namelijk in slaap zodra hij de snelweg op reed.

Het lessen met deze leerling verliep volgens Amal altijd al wel moeizaam. Er moest veel herhaald worden en hij zag gevaarlijke situaties vaak veel te laat in. “Dan zag hij bijvoorbeeld een voetganger niet of paste hij geen of nauwelijks goed kijkgedrag toe”, vertelt Amal.

Nadat de leerling de meeste reguliere handelingen binnen de bebouwde kom onder de knie had, was het tijd om op de snelwegen te leren rijden. “We maakten lange ritten van Almere naar Emmeloord; een route van bijna 40 minuten over de snelweg. Ik hou mijn leerlingen dan ook altijd goed in de gaten tijdens de les en ik zie precies wanneer ze moe zijn. Bij deze leerling was maar al te duidelijk wanneer hij moe was, want dan viel hij gewoon in slaap achter het stuur.
Op een dag viel hij hard snurkend in een diepe slaap, waarop ik tegen hem schreeuwde: ‘Je slaapt achter het stuur, besef je dat wel?’”

Amal liet haar leerling dan keer op keer de auto stopzetten bij een tankstation, zodat hij water in zijn gezicht kon gooien. Soms trakteerde ze hem op koffie of Red Bull. “Hij zei zelf altijd dat hij dacht dat het door de zon kwam, maar dan zei ik: ik kan niets regelen met de zon. Je moet gewoon kunnen rijden. Of het nu donker is of licht.
Er zijn ook allerlei onderzoeken bij hem gedaan om erachter te komen wat er aan de hand was, maar daar is niks uitgekomen. Hij was niet onder invloed, hij was niet chronisch moe en hij had er verder in geen enkele situatie last van. Hij werd gewoon moe op de snelweg.”

“Ook wanneer ik met een andere leerling ging lessen en hij nog even achterin zat, viel hij in slaap. Dan stopten we voor zijn huis en zei ik: ‘Nou, tot de volgende keer.’ Dan kreeg ik geen reactie, omdat hij weer in slaap was gevallen. Dan zei ik lachend: ‘Wakker worden, je bent thuis.’”

Hoe verder?

Daar waar anderen misschien al eerder de handdoek in de ring zouden gooien, bleef Amal gemotiveerd om haar leerling aan zijn rijbewijs te helpen. “Oefenen, oefenen, oefenen. Ik bleef altijd doorgaan. Als ik eerlijk ben, was het wel heel erg stressvol, maar ik wilde heel graag dat hij zijn rijbewijs zou halen. Aan het einde van zijn rijopleiding viel hij ook niet meer in slaap en wat betreft de andere vaardigheden, die beheersde hij gewoon allemaal”, vervolgt Amal.

Na drie à vier jaar en misschien wel vier pakketten van veertig lessen, heeft de leerling van Amal inmiddels zijn rijbewijs gehaald. “Pas kwam ik hem nog tegen op de snelweg en toen toeterde hij naar mij”, lacht Amal.

Misschien ook interessant:

• Memoires van een rijinstructeur: ‘Hij legde zijn beenprothese op de achterbank’
• Veilig en duurzaam: rijles in een rijsimulator